Subit pod parkietem - co warto wiedzieć?

Dziś porozmawiamy o temacie, który może budzić niepokój wśród właścicieli mieszkań i domów – mowa o subicie. To lepik asfaltowy, który był popularny w polskim budownictwie w latach 80. i 90. XX wieku. Choć jego niska cena i trwałość przyciągały wielu, niestety, wiązał się on z poważnymi zagrożeniami dla zdrowia. Zobaczmy, dlaczego warto zająć się tym tematem.

Subit to mieszanka asfaltów, wypełniaczy, plastyfikatorów oraz rozpuszczalników. W Polsce można było spotkać dwie wersje: Subit 83 i Subit 91. Oba miały swoje zalety, ale ich skład chemiczny okazał się niebezpieczny.

1. Subit 83 mógł być stosowany we wnętrzach, ale pomieszczenia musiały być oddawane do użytku dopiero po czterech tygodniach, aby zminimalizować narażenie na węglowodory aromatyczne.

1. Subit 91, wprowadzony w latach 90., miał eliminować te zanieczyszczenia, jednak badania wykazały, że jego stosowanie również wiązało się z poważnym zagrożeniem.

Najgroźniejszym składnikiem tego lepiku jest benzopiren, substancja rakotwórcza, która może prowadzić do rozwoju nowotworów, w tym raka płuc. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) potwierdza, że benzopiren powoduje mutacje genetyczne, co zwiększa ryzyko zachorowania na różne choroby nowotworowe. Co gorsza, toksyczne substancje mogą się uwalniać do powietrza nawet po 50 latach od nałożenia, stwarzając zagrożenie dla mieszkańców.

Obecność tego materiału pod parkietem to poważny problem, który wymaga natychmiastowych działań. Może prowadzić do uszkodzenia układu immunologicznego oraz problemów z układem oddechowym. Osoby narażone na działanie subitu mogą doświadczać przewlekłego zapalenia oskrzeli, astmy oraz innych chorób płuc. Długotrwałe narażenie na opary może prowadzić do stanów zapalnych, chorób serca oraz problemów z wątrobą. Dodatkowo, może powodować problemy neurologiczne, takie jak chroniczne zmęczenie i bóle głowy.

Rozpoznanie tego lepiku nie jest trudne, zwłaszcza w starszych budynkach, gdzie parkiet był klejony w latach 80. i 90. XX wieku. Oto kilka wskazówek, które mogą pomóc:

1. Kolor: Subit ma czarny lub szaro-czarny kolor, widoczny w szczelinach między klepkami parkietu. Ciemnoszare przebarwienia mogą być wynikiem pyłu z kruszącego się materiału.

1. Zapach: W pomieszczeniach, gdzie parkiet był klejony tym lepikiem, często można wyczuć woń smoły lub ropy, wynikającą z emisji węglowodorów aromatycznych.

1. Test: Jeśli parkiet jest w nienaruszonym stanie, można podważyć jedną z klepek, aby sprawdzić, co znajduje się pod nią. Czarna lub szaro-czarna substancja wskazuje na obecność subitu. Można również przeprowadzić test z benzyną ekstrakcyjną; jeśli klej się rozpuści, prawdopodobnie nie jest to subit.

Pamiętaj, że samodzielne próby usunięcia tego materiału mogą być niebezpieczne, dlatego lepiej skorzystać z usług specjalistów, którzy mają odpowiedni sprzęt i wiedzę.

Usuwanie tego lepiku to proces wymagający szczególnej ostrożności. Istnieją dwie główne metody:

1. Metoda chemiczna: Użycie specjalnych rozpuszczalników, które mają na celu rozpuszczenie lepiku. Ta metoda bywa niedoskonała, ponieważ chemikalia mogą wnikać w posadzkę.

2. Metoda mechaniczna: To zdecydowanie bardziej zalecana opcja. Wykorzystuje się specjalistyczny sprzęt, taki jak szlifierki planetarne i frezarki do betonu, które skutecznie usuwają lepik.

Wszystkie prace powinny być wykonywane w odpowiednim zabezpieczeniu, w tym w odzieży ochronnej, maskach przeciwpyłowych i okularach ochronnych. Pracownicy powinni korzystać z odkurzaczy przemysłowych z filtrami HEPA, które eliminują pył i toksyczne substancje z powietrza. Ważna jest także wentylacja pomieszczenia, aby zminimalizować stężenie szkodliwych oparów. Po zakończeniu procesu usuwania, odpady muszą być odpowiednio zutylizowane zgodnie z przepisami prawa.

Koszty usuwania wahają się od 35 do 50 złotych za metr kwadratowy, w zależności od lokalizacji i dostępności fachowców. W większych miastach, takich jak Warszawa, ceny mogą być wyższe z uwagi na większe zapotrzebowanie na usługi.

Po usunięciu lepiku kluczowym krokiem jest odpowiednie przygotowanie podłoża do dalszych prac wykończeniowych. Oto kilka istotnych działań, które warto wykonać:

1. Ocena stanu podłoża: Dokładnie sprawdź, czy nie pozostały resztki toksycznego materiału. W razie wątpliwości warto skorzystać z usług specjalistów.

2. Wykonanie nowej wylewki: Zapewnia równą i stabilną powierzchnię pod nową podłogę. Wylewka samopoziomująca jest często zalecana, ponieważ pozwala na wyrównanie ewentualnych nierówności.

3. Zastosowanie gruntu epoksydowego: Pomaga w odcięciu resztek nieprzyjemnego zapachu oraz zwiększa przyczepność nowego materiału.

Nie spiesz się z układaniem nowej podłogi. Poczekaj, aż wszystkie materiały wyschną i zwiążą się w odpowiedni sposób. Tylko wtedy możesz mieć pewność, że nowa podłoga będzie dobrze trzymać się podłoża.